Nieuws uit Hughenden

Lieve lezers uit het verre land! :P

Hier maar weer een verhaaltje van mij. Het is lang geleden dat ik voor het laatst geschreven heb, al hebben jullie wel wat meer foto's gezien. Helaas heb ik er deze keer geen goede smoes voor als het ontbreken van internet of te veel te doen. Nee, ik heb deze keer zo lang niet geschreven omdat ik gewoon simpel weg niks te vertellen had. Nog steeds niet eigenlijk, maar ik kan goed genoeg kletsen om toch nog iets op te schrijven. Ik kan jullie wel alvast verklappen dat het lang niet zo spannend zal worden als mijn laatste verhaal.

Het enige dat ik doe hier is 1 keer in de 2 dagen kook ik voor ons drieen. Verder gaan we minstens 1 keer in de week naar de stad (Hughenden). Aangezien Jim niet meer mag rijden, want vanwege zijn ziekte heeft de dokter zijn rijbewijs ingenomen, rijdt of Nadine of ik naar de stad. Het is zo'n 3 kwartier rijden van het huis naar de snelweg, en dan nog een half uur over de snelweg naar Hughenden. Naar onze begrippen een lange tijd, maar voor hier is het vrij normaal. Ik geloof dat dat wel het spannendste is dat we doen. Af en toe gaan we naar "schrubby yards", een weiland van Jim die aan de andere kant van de berg ligt, waardoor het ongeveer een uur duurt om er te komen.
Elke dinsdag en vrijdag wordt de post gebracht en die gaan we dan ophalen. De postbode brengt de post zo ver als onze brievenbus en onze brievenbus is zo'n half uur rijden met de auto. Dat zijn zo'n beetje de klusjes die we doen. Sommige zullen zeggen: Wat heerlijk!!!! Lekker niksdoen en betaald krijgen!! Maar ik moet eerlijk zeggen, wat werk doen zou echt een welkome afwisseling zijn, want met 3 mensen 24/7 opgesloten zitten in 1 huis is echt niet leuk! Iedereen verveelt zich en mensen die zich vervelen worden chagarijnig en de rest kunnen jullie zelf wel bedenken... ;)
Voor degen onder jullie die zich afvragen wat voor een dieren ik hier zie, is hier een klein stukje. Een paar dagen geleden keek ik uit het raam, en zie ik daar zomaar 3 kangoeroo's voorbij hippen! En op een van onze tourtochten naar de stad zagen we iets op de weg voor ons lopen. Het leek een beetje op een hond met een rode vacht. Het was een dingo! Hier een stukje over de dingo:
Dingo's zijn verwilderde huishonden. Dit kan al 10.000 jaar geleden gebeurd zijn, in ieder geval lang voordat Westerlingen Australië ontdekten en koloniseerden.
Dingo's leven in vergelijkbare groepen als wolven. Een groep jagende Dingo's kan kleine kangoeroes vangen en ook schapen. Dat laatste maakt ze niet erg geliefd bij de Australië. Om hun vee te beschermen heeft men enkele delen van Australië hermetisch afgesloten voor Dingo's met eindeloos lange rasters.
Dingo's vervullen ook een nuttige taak in Australië doordat ze helpen om het konijnenoverschot enigszins te beperken.


Wetensch. naam Canis dingo Engelse naam dingo Verspreiding Australië Voedsel konijnen, knaagdieren, wallabies en kleine buideldieren, vogels Lengte 70 - 110 cm, staart 20 - 35 cm Gewicht 9 - 20 kg
Nog over de spinnen die ik op de foto heb gezet, ze heten reuze wielwebspin en daar wat info over:
Van de wielwebspinnen - spinnen die het 'gewone' spinnenweb bouwen - is deze soort de grootste uit Amerika. Het vrouwtje is ruim tien keer zo zwaar als het mannetje. Ze weeft een erg groot web van bijzonder stevig zijde. Van verwante spinnen uit Nieuw Guinea wordt het web door papoea's zelfs als visnet gebruikt.

Dat waren denk ik wel alle beesten die wat interesse op kunne wekken... Als ik er aan meer denk, laat ik het jullie meteen weten! Verder met mijn verhaal:


Gelukkig komt er af en toe een verdwaald persoon aankloppen. Zo had de postbode pech, dus kwam hij even bij ons aan om de telefoon te gebruiken. Een paar dagen later hoorden we iemand aankomen, dus ik doe de deur open. Wat zie ik daar? Een agent netjes in pak, compleet met handboeien en wapen en weet ik veel wat. Opeens zie ik het: zijn broekspijpen zijn tot halverwege zijn kuiten opgerold omdat zijn voeten en enkels bedenkt zijn met modder! Het hele plaatje was zo grappig in mijn ogen dat ik mijn lachen niet in kon houden! Gelukkig had deze agent een goed gevoel voor humor...
Achteraf bleek dat hij door een grote plas op de weg was gereden. Wij hadden er al lang geleden een weg omheen gemaakt (de zogenaamde 'wet road' en 'dry road'), maar de agent dacht dat hij er wel doorheen kon. Het bleek dus niet zo te zijn. Hij moest vervolgens de auto uit om de 4-wheel-drive aan te zetten, het feit dat ie midden in de plas vastzat verklaarde de bemodderde enkels.
Het interssante komt pas als je weet waarom de agent de moeite nam om naar ons toe te komen. De dokter van Jim heeft niet alleen zijn rijbewijs ingenomen maar ook zijn vergunning om vuurwapens in huis te hebben. Jim is het daar niet mee eens, en heeft een paar wapens achter gehouden en de rest ingeleverd. Meneer agent kwam om deze wapens vragen. Jim ontkende echter dat hij ze nog had. Met als gevolg dat de agent beloofde terug te komen met een paar colega's om het hele huis te doorzoeken!
Tot op heden zijn ze nog niet langsgekomen, maar ik vermoedt da ze een huiszoekingsbevel nodig hebben. Dat kan hier waarschijnlijk wel lang duren aangezien het altijd al lang duurt, maar hier in de middle of nowhere zal dat alleen maar langer zijn.. Dit was het spannendste wat er gebeurt is!:D

Ik heb laatst weer post gekregen, en wat zat daar voor mij bij?? Een kaartje van Roos, een brief van Anne, een brief van opa en oma en een kaartje van mama en Jessica!! Uit de grond van mijn hart, allemaal heel erg bedankt!!!! Ik vond het allemaal heel erg lief, en nu moet ik natuurlijk weer terug schrijven!! Wat ik natuurlijk graag doe :P ;) :D

Dit was het wel weer zo'n beetje. Heel erg veels liefs uit het nog steeds zonnige Hughenden!

Miss JJ